FGrH 166 F 1
BNJAthen. V 47 p. 211 A—D |
---|
: ἐπαινῶ δ᾽ ἐγώ, ἄνδρες12φίλοι, τὸ γενόμενον παρ᾽ ᾽Αλεξάνδρωι τῶι βασιλεῖ τῆς Συρίας συμπόσιον. ὁ δ᾽ ᾽Αλέξανδρος οὗτος ἦν ᾽Αντίοχου τοῦ ᾽Επιφανοῦς υἱὸς ὑποβληθείς, δι᾽34ὃ εἷχον μῖσος πάντες ἄνθρωποι εἰς Δημήτριον. περὶ οὗ ἱστόρησεν ὁ ἑταῖρος ἡμῶν ᾽Αθήναιος ἐν τοῖς Περὶ τῶν ἐν Συρίαι βασιλευσάντων. τὸ <… |
Introduction
Die ausdehnung des werkes ist namentlich nach oben unsicher; nach unten ging es gewiß bis zur einrichtung der römischen provinz Syrien durch Pompeius (64/62).