Search

Introduction Aus Alexander Polyhistor Π. ᾿Ιουδαίων (III). ob Antiochos IV Epi- phanes oder Antiochos Sidetes (zu Poseidon. 87 F 69/70) zu verstehen ist, bleibt zweifelhaft. gleichsetzung mit dem Anonymos Π. Συρίας (o. p. 593, 19) unterläßt man besser; es gibt zu viele konkurrenten.   FGrH 165 F 1BNJ Euseb. PE IX 35 p. 452 BC: Τιμοχάρης δέ φησιν ἐν τοῖς Περὶ ᾽Αντιόχου τὰ ῾Ιεροσόλυμα τὴν μὲν περίμετρον ἔχειν σταδίους μ ̅, εἶναι δ᾽ αὐτὴν δυσάλωτον, πάντοθεν ἀπορρῶξι περικλειομένην φάραγξιν.ὅλην δὲ τὴν πόλιν ὔδασι καταρρεῖσθαι, ὥστε καὶ τοὺς κήπους ἐκ τῶν ἀπορρεόντων ὑδάτων…

  FGrH 616 T 1BNJ Suda s.v. ᾽Απίων · ὁ Πλειστονίκου, ὁ ἐπικληθεὶς Μόχθος·1Αἰγύπτιος, κατὰ δὲ ῾Ελικώνιον Κρής· γραμματικός, μαθητὴς ᾽Απολλωνίου23τοῦ ᾽Αρχιβίου· ἠκηκόει δὲ καὶ Εὐφράνορος γηραιοῦ καὶ ὑπὲρ ρ ̅ ἔτη γεγονότος· Διδύμου δὲ τοῦ μεγάλου θρεπτός. ἐπαίδευσε δὲ ἐπὶ Τιβερίου Καίσαρος (14-37p)4καὶ Κλαυδίου (41—54p) ἐν ῾Ρώμηι. ἦν δὲ διάδοχος Θέωνος τοῦ γραμματικοῦ5καὶ σύγχρονος Διονυσίου τοῦ ῾Αλικαρνασέως. ἔγραψεν ἱστορίαν κατ᾽ ἔθνος καὶ ἄλλα τινά.   FGrH 616 T 2aBNJ OGISel 662 (inschrift auf Memnonkoloss) : ᾽Απίων Πλειστον [ίκης] ἥκουσα τρίς.   FGrH 616 T 2bBNJ Plin. N.H. 37, 75: A…

Introduction In den traurigen resten des papyrus von Hawara 1) hat U. Wilcken eine Periegese erkannt, ‘die uns vom Piraeus nach Munichia und von dort zu den langen mauern führt’; und er hat das einzige stück, das man überhaupt ergänzen kann, entsprechend hergestellt 2). Ich bereue nach- träglich, dass ich diesen text des inhalts wegen hier (statt in Teil V) ein- gereiht habe, weil es dem irrtum nahrung gibt, als ob wir die reste eines buches über Athen vor uns hätten 3). Wer mit dem Peiraieus beginnt, kommt zur see und von aussen; und wenn er, trotz aller einzelangaben …

  FGrH 675 T 1BNJ Steph. Byz. s.v. Χαράκμωβα · Οὐράνιος δὲ ἐν τοῖς ᾽Αρα-1βικοῖς (F 32) — ἀξιόπιστος δὲ ἀνὴρ περὶ τὰ τοιαῦτα· σπουδὴν γὰρ ἔθετο ἱστο-2ρῆσαι ἀκριβῶς τὰ τῆς ᾽Αραβίας.   FGrH 675 T 2BNJ Agathias Hist. 2, 29: ἀνὴρ γάρ τις Σύρος τὸ γένος, Οὐράνιος ὄνομα, κατὰ τὴν3βασιλέως πόλιν ἠλᾶτο, τέχνην μὲν ἐπαγγελλόμενος τὴν ἰατρικὴν μετιέναι, τῶν δὲ ᾽Αρι-4στοτέλους δογμάτων οὐδὲν μὲν ἐς τὸ ἀκριβὲς ἐγίγνωσκεν, ἐκομψεύετο δὲ ὡς πλεῖστα εἰδέναι, βρενθυόμενος τῶι δύσερις εἶναι παρὰ τοὺς ξυλλόγους· πολλάκις γὰρ ἰὼν πρὸ τῆς5βασιλείου στοᾶς καὶ ἐν τοῖς τῶν βιβλίων ἥμενος πωλητηρίοις δι…

XII. Boeotien Die boeotische literatur1 zeigt — verglichen etwa mit der von Athen, Megara, Argos, aber auch Arkadien — eigenheiten, die sich vor allem aus der politischen organisation der landschaft erklären, aus den span nungen zwischen dem für griechische verhältnisse straffen bund nominell gleichberechtigter städte und den ansprüchen Thebens auf die führende stellung im bunde. Gegenüber den einheitlichen ᾽Ατθίδες, Μεγαρικά, ᾽Αργολικά haben wir den deutlichen unterschied von Βοιωτιακά und Θηβαικά: Hellanikos schreibt Βοιωτιακά, aber der vermutlich älteste epichor…

Introduction Sie dürfen nicht fehlen, obwohl sie ihrem wesen nach nicht lite- rarisch sind und eine gesamtpublikation des sicher gewaltigen, aber für den historiker nur sehr teilweise brauchbaren materials unseres wissens nicht erfolgt und auch nicht glaublich ist. denkbar ist eine verkürzte ausgabe, wie sie vielleicht auch von den geschäftsjournalen der make- donischen könige gemacht ist. (zu no. 167—169); etwa unter der redaktion des Diodotos (zu T 1). aber die wenigen tralatizischen zitate können auch aus Strattis' buch stammen (u. p. 406). wer sie i…

  FGrH 130 F 1BNJs. 129 F 1 (p. 671, 36). Jacoby, Felix (Berlin)

  FGrH 565 T 1BNJ Diodor. 19, 3, 3: Κροτωνιάταις πολιορκουμένοις ὑπὸ Βρεττίων οἱ Συ-1ρακόσιοι δύναμιν ἁδρὰν ἔπεμψαν, ἧς ἐστρατήγει μὲν μεθ᾽ ἑτέρων ῎Αντανδρος ὁ ᾽Αγαθοκλέους ἀδελφὸς κτλ.   FGrH 565 T 2BNJ Diodor. 20, 4, 1: (Agathokles beschliesst die expedition nach Libyen)2τῆς μὲν πόλεως ἐπιμελητὴν ῎Αντανδρον τὸν ἀδελφὸν κατέστησε μετὰ τῆς ἱκανῆς φυλακῆς κτλ.   FGrH 565 T 3BNJ Diodor. 20, 16, 1: (Hamilkar verlangt die übergabe von Syrakus) ῥηθέντων3οὖν πολλῶν λόγων ῎Αντανδρος μὲν ὤιετο δεῖν παραδιδόναι τὴν πόλιν, ὢν ἄνανδρος φύσει καὶ τῆς τἀδελφοῦ τόλμης καὶ πράξ…

  FGrH 855 F 1BNJ[Oppian.] Kyneg. 2, 156: ἀλλὰ τὰ μὲν κατὰ κόσμον ἀείσομεν εὐρέα κάλλη /1πάτρης ἡμετέρης (Apameia am Orontes: 2, 127ff.) ἐρατῆι Πιμπληίδι μολπῆι. Notes^ back to text1. ‘ob er sein versprechen ausgeführt hat, ist unbekannt’ Keydell RE XVIII 1 col. 704Jacoby, Felix (Berlin)

Introduction Der abdruck nur der namentlichen fragmente ist hier besonders un- befriedigend, weil die zitate für bestimmung und abgrenzung des aus D ent- nommenen mindestens teilweise unbrauchbar sind. doch ist ein anderes ver- fahren nur in einer ausgabe des lateinischen D möglich, der als sicherster führer für die rekonstruktion durch F 7 a bestätigt ist. über benutzung des griechischen D durch Cassiodor (Jordanes Get. 9) Mommsen (Ges. Schr. VII 483; bei den Byzantinern vor allem Patzig Byz. Zeitschr. XII 231ff. XVII 382ff. 489ff. zutreffend auch sein nachweis, daß Malalas' Τρωικά…

  FGrH 614 T 1BNJSchol. Apoll. Rhod. 4, 257/62 c: τοὺς Αἰγυπτίους πολ- λοὶ παλαιοτάτους εἶναί φασιν, ῾Ηρόδοτος (2, 2) δὲ Φρύγας. Μώσμης (?)δὲ1ἐν α ̅ Αἰγυπτιακῶν καὶ Λέων ἐν α ̅ τῶν Πρὸς τὴν μητέρα (659 F 4) καὶ Κνωσσὸς2ἐν α ̅ Γεωγραφικῶν τῆς ᾽Ασίας (V) πάντων ἀρχαιοτάτους Αἰγυπτίους εἶναί φασιν. Notes^ back to text1. παλαιοτάτους F -τέρους L om. P μώσμης L κόσμος P Κοσμῆς (μᾶς) Mue ᾽Αμώμητος <no. 645>? Wendel^ back to text2. Κνωσσὸς (RE XI col. 929): Εὄδοξος Mue Βηρωσὸς NauckJacoby, Felix (Berlin)

  FGrH 742 F 1BNJSteph. Byz. s.v. ῾Αλικαρνασσός · πόλις Καρίας. † ῎Ανθης φησιν ἀπὸ1τοῦ ἁλὶ περιέχεσθαι τὴν Καρίαν. αὐτὸς δὲ ὁ ῎Ανθης ἐκ Τροιζῆνος μετώικησε,2λαβὼν τὴν Δύμαιναν φυλήν, ὡς Καλλίμαχος (F 703 Pf)· ἢ ἀπὸ τοῦ νάσασθαι αὐτὸν ἀπὸ Τροιζῆνος, ὡς ᾽Απολλόδωρος (244 F 291). ἐκαλεῖτο δὲ ᾽Ισθμὸς καὶ Ζεφύριον, ὡς Φίλων (790 F 23), καὶ Ζεφυρία.3   FGrH 742 F 2BNJSteph. Byz. s.v. Σύρνα · πόλις Καρίας. ἔκτισται δὲ ὑπὸ Ποδαλειρίου4<ὡς *>· ἐκπεσόντα γὰρ αὐτὸν εἰς Καρίαν σωθῆναι ὑπό τινος αἰγοβοσκοῦ, καὶ5ἀχθῆναι πρὸς Δαμαιθὸν Καρίας βασιλέα, οὗ τὴν θυγατέρα Σύρναν ἀπὸ στέγους67πεσοῦσαν ὑπ᾽ αὐ…

  FGrH 842 F 1BNJSchol. Apoll. Rhod. 4, 321/2: τῆς δὲ Σκυθίας ἔθνη νε Τιμῶναξ ἀναγράφει ἐν α ̅ Περὶ Σκυθῶν .   FGrH 842 F 2BNJSchol. Apoll. Rhod. 4, 1217/9a: Τιμῶναξ ἐν α ̅ τῶν Σκυθικῶν ἐν Κόλχοις φησὶν ᾽Ιάσονα Μήδειαν γῆμαι, Αἰήτου αὐτῶι ἐγγυή-1σαντος. ὁ δ᾽ αὐτός φησι·«δείκνυνται δὲ παρὰ τὸν παράπλουν ἔνδον τοῦ Πόντου κῆποί τινες ᾽Ιασόνιοι καλούμενοι, καθ᾽ ὧν τὰς ἀποβάσεις αὐτὸν ποιήσασθαι, καὶ κατὰ τὴν Αἶαν γυμνάσια καὶ2δίσκοι καὶ τῆς Μηδείας θάλαμος, καθ᾽ ὃν ἐνυμφεύθη ποτέ, καὶπρὸς τῆι πόλει ἱερὸν ἱδρυμένον <ὑπ᾽> ᾽Ιάσονος, καὶ πρὸς τούτοις3ἱερὰ πολλά».   FGrH 842 F 3BNJSchol. Apoll. Rho…

  FGrH 700 F 1BNJAthen. 11, 94 p. 496 DE: Προυσιάς. ὅτι τὸ ποτήριον τοῦτο ἔξορθόν ἐστι, προείρηται (11, 50). καὶ ὅτι τὴν προσηγορίαν ἔσχεν ἀπὸ1Προυσίου (II; c. 182-149?) τοῦ Βιθυνίας βασιλεύσαντος καὶ ἐπὶ τρυφῆι καὶμαλακίαι διαβοήτου γενομένου, ἱστορεῖ Νίκανδρος ὁ Καλχηδόνιος ἐν τετάρτωι Προυσίου συμπτωμάτων .2   FGrH 700 F 2BNJAthen. 13, 85 p. 606 B: καὶ ἄλογα δὲ ζῶια ἀνθρώπων ἠράσθη.Σεκούνδου μέν τινος βασιλικοῦ οἰνοχόου ἀλεκτρυών· ἐκαλεῖτο δὲ ὁ μὲν ἀλεκ-τρυὼν Κένταυρος, ὁ δὲ Σεκοῦνδος ἦν οἰκέτης Νικομήδους (II; 149-128?) τοῦ Βιθυνῶν βασιλέως, ὡς ἱστορεῖ Νίκανδρος ἐν ἕκτωι Περ…

  FGrH 709 T 1BNJ Suda s.v. Σκύλαξ · Καρυανδεύς (πόλις δ᾽ ἐστὶ123τῆς Καρίας πλησίον ῾Αλικαρνασσοῦ τὰ Καρύανδα)· μαθηματικὸς καὶ μουσικός. Περίπλουν τῶν ἐκτὸς τῶν ῾Ηρακλέους στηλῶν· Τὰ κατὰ ῾Ηρα-45κλείδην τὸν Μυλασσῶν βασιλέα· Γῆς Περίοδον· ᾽Αντιγραφὴν πρὸς τὴν Πολυβίου6ἱστορίαν.   FGrH 709 T 2aBNJ Strabon 14, 2, 20: ἐν δὲ τῶι μεταξὺ (zwischen Myndos und Bargylia) Καρύανδα λιμὴν καὶ νῆσος <καὶ πόλις> ὁμώνυμος ταύτηι, ἣν ὤικουν7Καρυανδεῖς· ἐντεῦθεν δ᾽ ἦν καὶ Σκύλαξ ὁ παλαιὸς συγγραφεύς.   FGrH 709 T 2bBNJ Steph. Byz. s.v. Καρύανδα · πόλις καὶ λιμὴν ὁμώνυμος, πλησίον Μύνδου8καὶ Κῶ· ῾Εκ…

Introduction Sehr wahrscheinlich Thessaler 1), zeitlich unbestimmbar, aber wohl sicher noch hellenistisch, da Homerund Pindarscholien das buch be- nutzen 2). Über seine form (periegese? landesgeschichte? sagengeschichte in genealogischer form?) lässt sich nichts sagen, und der umfang ist unbekannt.   FGrH 604 F 1BNJSchol. T Hom. Od.κ 7: ἔνθ᾽ ὅ γε θυγατέρας πόρεν υἱάσιν εἷναιἀκοίτις (Aiolos)] ἀρχαῖον ἔθος ( scil.τὸ συνοικίζειν ἀδελφούς), ὡς᾽Αρ-1χῖνος ἐν θεσσαλικοῖς. πρῶτα δὲ Αἴολον ὁμομητρίας κόρας ἀδελφοῖς συνοικίσαι.2 Commentary F 1 Wenn der satz über Aiolos als ‘erf…

  FGrH 348 F 1BNJAthen. 13, 60 p. 591 D: ἐπλούτει δὲ σφόδρα ἡ Φρύνη καὶ1ὑπισχνεῖτο τειχιεῖν τὰς Θήβας, ἐὰν ἐπιγράψωσιν Θηβαῖοι ὅτι «᾽Αλέξανδρος μὲν2κατέσκαψεν, ἀνέστησεν δὲ Φρύνη ἡ ἑταίρα», ὡς ἱστορεῖ Καλλίστρατος ἐν τῶι περὶ ἑταιρῶν.   FGrH 348 F 2BNJErotian. Voc. Hipp. s. v. Χῖαι· (Π. ἀρθρ. ἐμβ. 62 p. 828 C)34᾽Επικλῆς φησὶ †ψυχαί, οὐκ ὀρθῶς. χεῖαι γάρ εἰσιν ὑποδήματος γυναικείου εἶδος, καθά φησιν5᾽Ερατοσθένης καὶ Καλλίστρατος ἐν ς ̅ Συμμίκτων.   FGrH 348 F 3BNJAthen. 3, 19 p. 125 CD: Καλλίστρατος ἐν ζ ̅ Συμμίκτων φησὶν ὡς ἑστιώμενος παρά τισι Σιμωνίδης ὁ ποιητὴς ῾κραταιοῦ …

Introduction Stellung nach dem buchtitel F 1. die zeitgrenze nach oben gibt F 1, nach unten die benutzung durch Hegesandros (ca. 150 a. Chr.), dem Athenaios die kenntnis P.s verdankt (RE VII 2602).   FGrH 80 F 1BNJ Athen. VII 35 p. 289 F: καὶ Θεμίσων δὲ ὁ Κύπριος,1τὰ ᾽Αντιόχου τοῦ βασιλέως παιδικά, ὥς φησι Πύθερμος ὁ ᾽Εφέσιος ἐν τῆι ὀγδόηι τῶν ῾Ιστοριῶν, οὐ μόνον ἐν ταῖς πανηγύρεσιν ἀνεκηρύττετο ῾ΘεμίσωνΜακεδών, ᾽Αντιόχου βασιλέως ῾Ηρακλῆς᾽, ἔθυον δὲ αὐτῶι πάντες οἱ ἐγχώριοι2ἐπιλέγοντες ‘῾Ηρακλεῖ Θεμίσωνι’, καὶ παρῆν αὐτὸς ὁπότε τις τῶν ἐνδόξων3θύοι καὶ ἀνέκειτο στρωμνὴν καθ᾽ αὑτὸ…

  FGrH 691 T 1BNJ Schol. Nikand. Ther. 3: φίλ᾽ ῾Ερμησιάναξ, πολέων κυ δίστατε παῶν] ὁ ῾Ερμησιάναξ οὗτος φίλος τῶι Φιλητᾶι καὶ γνώριμος ἦν·1τούτωι δὲ τὰ Περσικὰ γέγραπται καὶ τὰ εἰς Λεόντιον τὴν ἐρωμένην. οὐ δύναται2δὲ Νίκανδρος μνημονεύειν τούτου διὰ τῆς προσφωνήσεως διὰ τὸ τὸν Φιλητᾶν3πρεσβύτερον εἶναι Νικάνδρου· καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Νίκανδρος μέμνηται τοῦ ῾Ερμη σιάνακτος ὡς πρεσβυτέρου ἐν τῶι Περὶ τῶν ἐκ Κολοφῶνος ποιητῶν (271/2 F 10). ἔστιν οὖν οὗτος ἑταῖρος Νικάνδρου, ὁμώνυμος τῶι πρώτωι. δῆλον δὲὅτι συγγενὴς αὐτοῦ ἦν.   FGrH 691 T 2BNJ Agatharchid. De m. R. 21 = Phot Bibl. 250 p. 446 b 33 (Pho…

Introduction Die aufzeichnung — schwerlich tagebuch O.s — war für den privat- gebrauch des Eunapios bestimmt. daß sie ‘literarische form hatte und verbreitung fand’ (v. Borries Herm. XXVII 1892, 207f.), ist nicht gerade glaublich. keinesfalls war sie die gemeinsame quelle von Zosimos und Ammian für Julians Perserkrieg (Mendelssohn Zosimi Hist. XXXIX; Seeck Herm. XLI 1906, 530). Seeck a. o. erklärt aus ihrer benutzung nicht unwahrscheinlich den anedotenhaften charakter, den der erste teil von Zosimos' geschichte Julians aufweist.   FGrH 221 F 1BNJ Eunapios Ex. De sentent. p. 76, 2…