Search

  FGrH 772 F 1BNJSchol. (MO) Eurip. Androm. 24: κἀγὼ (Andromache) δόμοις τοῖσδ᾽ ἄρσεν᾽ ἐντίκτω κόρον / πλαθεῖσ᾽ ᾽Αχιλλέως παιδί, δεσπότηι γ᾽ ἐμῶι] ἰδίως ἕνα φησὶ παῖδα γενέσθαι τῶι Νεοπτολέμωι, ἄλλων τρεῖς λεγόντων1Πύρρον, Μολοσσόν, Αἰακίδην καὶ Τρωάδα. Λυσίμαχος δὲ ἐν τῶι δευτέρωι2τῶν Νόστων (382 F 10 a) φησὶ Πρόξενον (703 F 2) <ἐν τῆι α ̅ τῶν ᾽Ηπειρωτι-3κῶν> καὶ τὸν ᾽Ακάνθιον Νικομήδην ἐν τοῖς Μακεδονικοῖς ἱστορεῖν4ἐκ μὲν ᾽Ανδρομάχης γενέσθαι τοὺς προειρημένους, ἐκ δὲ Λεωνάσσης τῆς5Κλεοδαίου ῎Αργον, Πέργαμον, Πάνδαρον, Δωριέα, Γένυον, †δανάην, Εὐρύλοχον.6φασὶ δὲ Πύρρωι μὲν…

  FGrH 758 F 1aBNJSteph. Byz. s.v. Κύπρος ·.... <ἐκλήθη δὲ> ἀπὸ Κύπρου τῆς θυγατρὸς12Κινύρου· <ἢ τῆς Βύβλου καὶ ᾽Αφροδίτης, ὡς Φιλοστέφανος ἐν τῶι Περὶ νήσων (IV)3καὶ ῎Ιστρος ἐν ᾽Αποικίαις Αἰγυπτίων (334 F 45) ἱστόρησαν>· ἢ ἀπὸ τοῦ φυο-4μένου ἄνθους κύπρου. ᾽Αστύνομος (VI) δέ φησι Κρύπτον κεκλῆσθαι διὰ τὸ κρύπτεσθαι56πολλάκις ὑπὸ τῆς θαλάσσης· εἶτα Κύπρος. ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Κεραστὶς (cf. 751 F 1)78ἀπὸ τοῦ πολλὰ ἄκρα ἔχειν καὶ Κεραστιὰς (?) καὶ ᾽Αμαθουσία καὶ Μηιονὶς καὶ Σφήκεια καὶ9᾽Ακαμαντίς.   FGrH 758 F 1bBNJPlin. N.H. 5, 129: Cyprum … quondam novem regnorum sedem. huius circuitum Timo…

Introduction Vollständige Alexandergeschichte nicht unbedeutenden umfangs (F 1). zum titel (T 1; ungenau T 9), der nicht teilbezeichnung ist, aber vielleicht mit den anfangsworten übereinstimmte — vgl. Xenoph. Kyr. I 1, 6 ἡμεῖς μὲν δὴ ὡς ἄξιον ὄντα θαυμάζεσθαι τοῦτον τὸν ἄνδρα ἐσκεψάμεθα τίς ποτ᾿ ὢν γενεὰν καὶ ποίαν τινὰ φύσιν ἔχων καὶ ποίαι τινὶ παιδείαι παιδευθεὶς τοσοῦτον διήνεγκεν εἰς τὸ ἄρχειν ἀνθρώπων — vgl. außer der Kyrupaedie ( Cyri vita et disciplina Cic. Brut. 112) des Marsyas ᾿Αλεξάνδρου ᾿Αγωγή (135-136 T 1), Lysimachos Περὶ τῆς ᾿Αττάλου παιδείας (170), Nikolaos von Da…

  FGrH 518 F 1BNJAnagraphe von Lindos B § 7: weihgeschenk des Rhesos(?)   FGrH 518 F 2BNJAnagraphe von Lindos B § 29: weihgeschenk des Amasis (nach 570).   FGrH 518 F 3BNJAnagraphe von Lindos B § 32: weihgeschenk des Artaphernes (490).   FGrH 518 F 4BNJAnagraphe von Lindos D § 1: erste epiphanie (490).   FGrH 518 F 5BNJAnagraphe von Lindos C § 35: weihung des Demos (359/38). Jacoby, Felix (Berlin)

  FGrH 824 F 1BNJMacrob. Sat. 1, 9, 3: Xenon quoque primo Italicon 1 tradit Ianum in Italia primum dis templa fecisse et ritus instituisse sacro-2 rum. ideo eum in sacrificiis praefationem meruisse perpetuam. Notes^ back to text1. Xenon: Conon? Mue^ back to text2. dis v diis oJacoby, Felix (Berlin)

Introduction An der unechtheit der von Thrasyllos ‘vermutlich als verdächtig besonders gestellten’ ὑπομνήματα [Vorsokr.5 II 92, 6; alles material ebd. 68[55]B 298 b ff.) ist nicht zu zweifeln. es sind pseudepigrapha auf den berühmten namen, sehr ähnlich gewissen fälschungen auf den des Pythagoras; und hier wie dort mit biographischer erfindung von reisen nach dem fernen osten und den ländern der weisheit verbunden. es ist nicht unmöglich, dass D auf seinen reisen ‘auch…

XXXIX. Kyme (Aiolis) S. F Gr Hist II C p. 39; 61f. Zurückführung von scholien über kymae ische sitten und glossen auf Ephoros1, von dem allein wir ein spezial buch über Kyme kennen, ist doch unsicher. Man kann den Kymaeer Antidoros, der um 300 v. Chr. Περὶ ῾Ομήρου καὶ ῾Ησιόδου und eine nicht sehr kenntliche Λέξις schrieb2, nicht einfach ausschliessen. Auch Aristoteles hat wenigstens über die glosse τύραννος in der Πολ. Κυμαίων gehandelt3. Der auszug des Herakleides zeigt, dass er garnicht so wenige historische fakten über die stadt kannte. Notes^ back to text1. Latte Philologus 80, 1921,…

  FGrH 784 T 1BNJ Tatian. Ad Graec. 37 = Euseb. P.E. 10, 11, 10 (Euseb. P.E. 10, 11, 10): μετὰδὲ τοὺς Χαλδαίους τὰ Φοινίκων οὔτως ἔχει· γεγόνασι παρ᾽ αὐτοῖς ἄνδρες1τρεῖς Θεόδοτος, ῾Υψικράτης, Μῶχος· τούτων τὰς βίβλους εἰς ῾Ελληνίδα2κατέταξεν φωνὴν Λαῖτος ὁ καὶ τοὺς βίους τῶν φιλοσόφων ἐπ᾽ ἀκριβὲς πραγ-3ματευσάμενος. (Es folgt F 1).   FGrH 784 F 1aBNJ Tatian. Ad. Graec. 37 = Euseb. P.E. 10, 11, 11/2 (Euseb. P.E. 10, 11, 11/2): (T 1) ἐν δὴ ταῖς τῶν προειρημένων δηλοῦται ἱστορίαις κατά τινα τῶν βασιλέων4Εὐρώπης ἁρπαγὴ γέγονεν Μενελάου τε εἰς τὴν Φοινίκην ἄφιξις καὶ τὰ περὶ5Χείραμον, ὅστις Σολο…

  FGrH 579 T 1BNJ Inschr. v. Smyrna CIG 331 = Kaibel Epigr. Gr. 305 (Kaibel Epigr. Gr. 305): ῾Ερμογένης Χαριδήμου ἰητρείην ἀναγράψας / ἑπτὰ ἐπὶ ἑβδομήκοντ᾽ ἔτεσιν καὶ ἴσαις ἐπὶ βύβλοις. // Συνέγραψε δὲ βιβλία ἰατρικὰ μὲν οβ, ἱστορικὰ δὲ1Περὶ Ζμύρνης αβ · Περὶ τῆς ῾Ομήρου σοφίας α ̅ · καὶ πατρίδος α ̅ · ᾽Ασίαςκτίσεων αβ · Εὐρώπης κτίσεων αβγδ · Νήσσων α ̅ · ᾽Ασίας σταδιασμῶν α ̅ · καὶ Εὐρώπης α ̅ · Στρατηγημάτων αβ · Πίναξ ῾Ρωμαίων καὶ Ζμυρναίων, δια δοχὴ κατὰ χρόνους. Notes^ back to text1. οβ : οζ Corsini, BoeckhJacoby, Felix (Berlin)

Introduction Vermutlich jünger als der verfasser der geschichte Hannibals (II), dem die Σικελικά des Σ. Καλλατιανός (Athen. XII 542 A. Καλακτῖνος Holste) gehören werden. falls mit dem autor von Περὶ γλωσσῶν identisch, jünger als Nikandros (Athen. XII 482 F).   FGrH 27 F 1BNJ Schol. emt Hom. Od. α 75 = Tzetz. Lyk. 876 = Eustath. Od. τ 407 (Tzetz. Lyk. 876. Eustath. Od. τ 407): ῞Ομηρος μὲν ἐτυμολογῶν τὸν ᾽Οδυσσέα πεποίηκε τὸν Αὐτόλυκον λέγοντα (τ 407) ῾πολλοῖσιν γὰρ ἐγὼ δὴ ὀδυσσάμενος τόδ᾽ ἱκάνω᾽. Σιληνὸς1δὲ ὁ Χῖος ἐν δευτέρωι Μυθικῶν ῾Ιστοριῶν — ἔστι δὲ δύο βιβλία — ᾽Αντί- κλε…

  FGrH 574 F 1BNJSchol. Apoll. Rhod. 4, 786/7: Πλαγκταὶ πέτραι ἐν τῶι Πορθμῶι εἰσιν, ὡς Τίμαιος (566 F 86) καὶ Πεισίστρατος ὁ Λιπαραῖος. Jacoby, Felix (Berlin)

Introduction Thessalika erschliesst man — denn bezeugt sind sie nicht 1) — aus dem inhalt der beiden einzigen fragmente und Apollodors zusammen- stellung des K. mit Souidas in F 2. Sicher ist der schluss nicht: die dinge können in einer (panegyrischen und propagandistischen) geschichte des Pyrrhos, der eine zeit lang auch herr Thessaliens war, gestanden haben; die supponierte geschichte hätte dann besonders auf die mythischen zu- sammenhänge zwischen Epeiros und Thessalien 2) gewicht gelegt, was man dem rhetor zutrauen würde 3). Denkbar ist auch eine literarische bearbeitung der βα…

  FGrH 664 T 1BNJ Suda s.v. ᾽Αριστοκλῆς · Μεσσήνιος τῆς ᾽Ιταλίας, φιλόσοφος Περιπατητικός. συνέταξε Περὶ φιλοσοφίας βιβλία ι ̅ (καταλέγει δὲ ἐν τούτοις πάντας φιλοσόφους καὶ1δόξας αὐτῶν)· Πότερος σπουδαιότερος ῞Ομηρος ἢ Πλάτων. ἔγραψε δὲ καὶ Τέχνας ῥη-2τορικάς· Περὶ Σαράπιδος· ᾽Ηθικὰ βιβλία θ ̅. Notes^ back to text1. καταλέγει — αὐτῶν hinter Πλάτων o^ back to text2. Τέχνας — Σαράπιδος stellte in A 1918 (᾽Αριστοκλῆς Περγαμηνός· σοφιστής, γεγονὼς ἐπὶ Τραιανοῦ καὶ ᾽Αδριανοῦ) GutschmidJacoby, Felix (Berlin)

  FGrH 785 T 1BNJ Joseph. c.Ap. 1, 112: (794 F 1c) ὅτι δ᾽ οὐ λόγος ἐστὶνὑπ᾽ ἐμοῦ συγκείμενος ὁ περὶ τῶν παρὰ τοῖς Τυρίοις γραμμάτων, παραθήσομαι1μάρτυρα Δῖον ἄνδρα περὶ τὴν Φοι νικικὴν ἱστορίαν ἀκριβῆ γεγονέναι πεπιστευ-23μένον (F 1).   FGrH 785 F 1BNJ Joseph c.Ap. 1, 112 = A.J. 8, 147/9 [̣ Ios 1]; Euseb. Chron. Cramer An. Par. II p. 185, 6; Euseb. Arm. Chron. p. 54, 25 K; Synkell. p. 343, 19 ( A.J. 8, 147/9 [̣ Ios 1]; Euseb. Chron. Cramer An. Par. II p. 185, 6; Euseb. Arm. Chron. p. 54, 25 K; Synkell. p. 343, 19): (T 1) οὗτος τοίνυν ἐν ταῖς Περὶ Φοινίκων ἱστορίαις γράφει τὸν4τρόπον τοῦτον· (113) «᾽Αβιβάλου …

  FGrH 828 F 1BNJ[Plut.] Parall. min. 29 B p. 312 E: Φουλούιος Στέλλος μισῶν γυναῖκας1ἵππωι συνεμίσγετο, ἡ δὲ κατὰ χρόνον ἔτεκε κόρην εὄμορφον, καὶ ὠνόμασεν ῎Εποναν.2ἔστι δὲ θεὸς πρόνοιαν ποιουμένη ἵππων, ὡς ᾽Αγησίλαος ἐν τρίτωι ᾽Ιταλικῶν.3 Notes^ back to text1. στέλλος FΠ τέλ( ο)ξ Φ τέλλος Σg^ back to text2. εὄμορφον: εὐειδῆ Σg^ back to text3. θεὸς zα2n θεοῖς r ποιουμένην ἵππον FΠJacoby, Felix (Berlin)

  FGrH 71 T 1BNJ Suid. s. Ζωίλος ᾽Αμφιπολίτης · .... ὃς ἐπεκλήθη ῾Ομηρομάστιξ, ὅτι ἐπέσκωπτεν ῞Ομηρον· διὸ αὐτὸν διώξαντες οἱ ἐν τῆι ᾽Ολυμπίαι κατὰ τῶν Σκιρωνίδων πετρῶν ἔρριψαν. ῥήτωρ δὲ ἦν καὶ φιλόσοφος, ἔγραψε μέντοι1τινὰ καὶ γραμματικά. Κατὰ τῆς ῾Ομήρου ποιήσεως λόγους ἐννέα· ῾Ιστο- ρίαν ἀπὸ θεογονίας ἕως τῆς Φιλίππου τελευτῆς, βιβλία 2 3 τρία· Περὶ ᾽Αμφιπόλεως· καὶ κατὰ ᾽Ισοκράτους τοῦ ῥήτορος· καὶ45ἄλλα πλεῖστα, ἐν οἷς καὶ ψόγος ῾Ομήρου. s. F 7; 9; 72 T 1.6 Commentary T 1 ᾽Αμφιπολίτης] F 4—6; 9; Aelian. VH XI 10 u. a. Macedon T 2; 3. ᾽Εφέσιος F 7 (korruptel?). der vulgate ansatz 40…

Introduction Nach dem buchtitel nicht ‘lokalantiquar’. Auch für kretische herkunft ist das nicht heile zitat in F 2 kein völlig genügender beweis 1). Die zeit ist unbestimmbar 2): kretische ὶστορίαι, d.h. einzelgeschichten, für die A. seine quellen zitiert zu haben scheint 3), etwa wie Plutarch in den Γυναικῶν ἀρεταί, sind schon in hellenistischer zeit denkbar; aber ich würde auch wegen T 1 lieber ins 1. jhdt nach Chr. gehen.   FGrH 463 T 1BNJ Ptolem. Hephaist. (Chennos) in Phot. Bibl. 190 p. 151 b15: ᾽Αντήνωρ δὲ ὁ τὰς Κρητικὰς γράψας ἱστορίας Δέλτα ( scil.ἐκαλεῖτο) διὰ τὸ ἀγαθὸς εἶναι…

  FGrH 813 T 1aBNJ Gellius N.A. 6 (7), 14, 9 = (Macrob. Sat. 1, 5, 14ff.)(Macrob. Sat. 1, 5, 14ff.): erant isti philosophi Carneades ex Academia, Diogenes Stoicus, Critolaus Peripateticus.1 et in senatum quidem introducti interprete usi sunt C. Acilio senatore.   FGrH 813 T 1bBNJ Plu- πρώτους λόγους αὐτῶν πρὸς τὴν σύγκλητον ἀνὴρ ἐπιφανὴς σπουδάσας αὐτὸς καὶ δεηθεὶς3ἡρμήνευσε Γάιος ᾽Ακίλιος, ἔγνω (Cato) μετ᾽ εὐπρεπείας ἀποδιαπομπήσασθαι τοὺς φιλο σόφους πάντας ἐκ τῆς πόλεως. 815 F 3.4   FGrH 813 T 2aBNJ Cicero De off. 3, 115 (F 4): C. Acilius autem qui Graece scripsit5 historiam.   FGrH 813 …

Introduction A heißt bei Maximus Confessor (Schol. Dion. Areop. De myst. theol. 1 ἐν τῆι συγγεγραμμένηι ᾿Αρίστωνι τῶι Πελλαίωι Διαλέξει Παπίσκου καὶ ᾿Ιάσονος ) verfasser eines dialogs zwischen einem juden und einem judenchristen (vgl. Otto Corp. Apolog. IX 349ff.; Routh Reliquiae Sacrae I 1846, 91; Harnack Gesch. d. altchristl. Lit. I 1893, 92; II 1897, 268; Schürer Gesch. d. jüd. Volkes I3,4 1901, 63; 65; Jülicher RE II 959, 59; Schmid-Stählin Gr. Lit6 II 1924, 1283, 3 u. a.), den Celsus a. 178 (Origen. c. Cels. IV 52 τὸ ἐπιγεγραμμένον σύγγραμμα ᾿Ιάσονος καὶ Παπίσκου ἀντιλογίαν περὶ Χ…

  FGrH 178 F 1BNJ Athen. XII 37 p. 577 A: Εὄμαχος δὲ ὁ Νεαπολίτης ἐν τῆι δευτέραι τῶν Περὶ ᾽Αννίβαν ῾Ιστοριῶν ῾Ιερώνυμόν φησι τὸν τυραννή- σαντα Συρακοσίων ἀγαγέσθαι γυναῖκα τῶν ἐπ᾽ οἰκήματος προεστηκυιῶν1Πειθὼ ὄνομα καὶ ἀποδεῖξαι βασιλίδα.   FGrH 178 F 2BNJ Phlegon Mir. 18 (257 F 36): Εὄμαχος δέ φησιν ἐν Περιη- γήσει Καρχηδονίους περιταφρεύοντας τὴν ἰδίαν ἐπαρχίαν εὑρεῖν ὀρύσσοντας δύο σκελετοὺς ἐν σοροῖς κειμένους, ὧν τοῦ μὲν εἰκοσιτέσσαρας εἶναι πήχειςτὴν σύνθεσιν, τοῦ δὲ ἑτέρου εἰκοσιτρεῖς. Notes^ back to text1. <μίαν> τῶν KaibelJacoby, Felix (Berlin)